Een burn-out is het resultaat van een langdurige overbelasting. Eigenlijk geeft het aan dat je al te lange tijd over je grenzen bent gegaan en je lichaam houdt het niet meer bij.
Je kunt het zo zien: cortisol is het hormoon wat je lichaam aanmaakt om met stress te kunnen omgaan. Het wordt in je bijnieren gemaakt op het moment dat er veel stress is.
Vanuit de natuur is ons lichaam gebouwd om om te kunnen gaan met kortdurige stress. Als er directe paniek is (bijv wegspringen voor een auto of rennen voor een beer), kan ons lichaam daar heel goed mee omgaan. De stress zorgt ervoor dat je de situatie overleeft.
Waar ons lichaam niet goed mee om kan gaan, is langdurige stress. Als de bijnieren langere tijd cortisol aanmaken, raken ze op een gegeven moment vermoeid en stoppen ze na verloop van tijd met de aanmaak. Je voelt 'm al aankomen; als er geen cortisol wordt aangemaakt, kan je de stress niet meer goed aan en raak je in een burn-out. Je bijnieren zijn als het ware 'overwerkt' en dat uit zich in extreem laag cortisol. Dat kun je merken aan dat je:
- Emotioneel uitgeput bent. Je voelt je leeg, ook al heb je geslapen of een dagje rust gehad.
- Minder functioneert. Je hebt minder concentratie en motivatie. Je prestaties dalen ook.
- Mentale afstand. Je voelt je afgestompt of zelfs cynisch over je werk of verplichtingen.
Sommige mensen verwarren overspannen zijn met een burn-out, maar daar zit wel degelijk verschil tussen. Bij overspannenheid is er sprake van een tijdelijke situatie, terwijl bij een burn-out de reserves echt op zijn. Bij een eventuele cortisol speekseltest is dat ook terug te zien.